Dlaczego ono nie chce spać i budzi się w nocy?!
Nie przespaliśmy nocy od kiedy się urodziło! Od kliku lat śpimy z mężem po 2h!
Jak ono może się rozwijać i w ogóle funkcjonować, skoro prawie nie śpi?
Zaburzenia regulacji snu to jedna z częstszych trudności z którą zgłaszają się do terapeutów SI, rodzice szukający pomocy dla swoich dzieci i siebie.
Dzieci albo nie mogą zasnąć, albo wielokrotnie wybudzają się podczas snu, często z trudnym do uspokojenia płaczem.
Powszechnie znane, najczęstsze „pozasensoryczne” przyczyny:
-trudności z zasypianiem:
ekspozycja na światło niebieskie emitowane przez urządzenia elektroniczne
niska aktywność ruchowa (jeśli zastanawiasz się, czy twoje dziecko ma wystarczająco dużo ruchu to odpowiedz, czy widzisz je w ciągu dnia choć raz zdyszane z wysiłku fizycznego).
spożywanie cukru i zbyt późne jedzenie
-częstego wybudzania się:
lęk separacyjny, stres
reakcje alergiczne i trudności zdrowotne np. infekcje górnych dróg oddechowych
Polecane strategie w powyższych przypadkach :
regularna rutyna snu
ograniczenie ekspozycji na ekrany elektroniczne co najmniej 2h przed snem
warunki sprzyjające - ciche, ciemne i chłodne otoczenie
angażująca aktywność fizyczna powodująca u dziecka satysfakcjonujące zmęczenie
Zaburzenia regulacji snu mogą mieć też podłoże sensoryczne :
Jeśli twoje dziecko przed zaśnięciem i w trakcie snu jest aktywne motorycznie i szuka intensywniejszym wrażeń czuciowych – np. kopie, wciska, lub obciąża głowę, wpycha kończyny pod rodzica, nadmiernie „wędruje” po łóżku.
Jeżeli nie możesz znaleźć sposobu aby je uśpić. Wygląda, jakby broniło się przed snem.
Gdy się wybudza i nie uspokaja go zaspokojenie potrzeby – głodu, pragnienia, kontaktu, komfortu np. zmiana pieluchy.
Jeżeli po obudzeniu nie chce być dotykane, choć jednocześnie potrzebuje bliskości rodzica.
Najmniejszy odgłos wybudza je z płaczem.
Nie zaskakują wyniki wstępnych badań nad dziećmi z SPD, które wskazują , że zaburzenia regulacji snu najczęściej dotyczą tych, u których stwierdzono objawy nadreaktywności dotykowej lub słuchowej. Dodatkową grupą są dzieci ze słabszą stabilizacją posturalną, czy deficytami czucia głębokiego.
Jakie mogą być najczęstsze przyczyny zaburzeń regulacji snu z punktu widzenia integracji sensorycznej? (nie należy pomijać wcześniej wymienionych czynników)
W mocno uproszczonym ujęciu są to m.in. :
-nieafektywne sposoby regulacji – dziecko niewłaściwie realizuje potrzeby sensoryczne organizmu co może powodować nadmierne pobudzenie czy po prostu niedostateczne zaspokajanie tych potrzeb,
-dysproporcje czuciowe
*deficyty czucia głębokiego – za mało wrażeń z tego systemu (różne przyczyny, w tym niedostateczna stabilizacja posturalna),
*trudności z hamowaniem informacji czucia powierzchniowego – za dużo niepotrzebnych wrażeń dotykowej (różne czynniki np. ciepło, które zwiększa przesyłanie informacji nerwowej, stąd dzieci odkrywają się w trakcie snu – zdejmują również kołderki obciążeniowe, które w tym wypadku są mocno nietrafionym działaniem).
-pobudzenie słuchowe – aktywacja mózgu nawet przy dźwiękach o małym natężeniu. Bodźce słuchowe powodują pobudzenie, co łatwo uświadamiamy sobie, kiedy budzą nas budziki dźwiękowe (co jeśli byłby to klakson :))
W dokładnej analizie przyczyn zaburzeń snu pomoże dobry diagnosta procesów sensomotorycznych. Powinien również zaproponować zalecenia i oddziaływania w celu trwałego zmniejszenia tych trudności.
Jakie są sprawdzone sposoby do stosowania w domu?
wspólna, bezpieczna strategia w różnych zaburzeniach sensorycznych
W ciągu dnia dostarczaj dziecku bodźców, w których musi intensywniej pracować mięśniami, aby utrzymać równowagę. Pomyśl, że trzymasz dziecko „na barana” i pochylasz się aby pocałowało drugiego rodzica. To napięcie grup mięśniowych, które poczujesz u dziecka, to właśnie stabilizacja, której szukamy. Potrzeba jej dużo i różnorodnej.
Podążaj za dzieckiem, szukaj bodźców, które je wyciszają. Nie zrażaj się, większość stymulacji może je pobudzać i drażnić. Obserwuj i wyciągaj wnioski. Pobudzający może być np. zbyt delikatny dotyk (wyobraź sobie pająka chodzącego po twojej twarzy – zrozumiesz, dlaczego reaguje pobudzeniem). To nie znaczy, że nie będzie potrzebowało takich bodźców. Będzie, musi się jednak najpierw oswoić z tymi bezpieczniejszymi.
W pomieszczeniu powinno być chłodniej. Nie przykrywaj dziecka, chyba, że samo to zrobi (wcześniej niezbyt ciepła kąpiel).
Możesz obciążyć je w nocy („sztuczne” wrażenia czucia głębokiego), pamiętaj jednak, aby nie przegrzewać (np. kołderką). U niektórych dzieci dobrze sprawdza się wąż obciążeniowy, u innych ….(o tym kiedy indziej).
Węża obciążeniowego przygotujesz z obciętej nogawki wąskich dziecięcych rajstopek. Wypełnij z dzieckiem cięższym wkładem np. ryżem lub gryką. Zawiąż lub zaszyj końcówkę, możesz doszyć guzikowe oczy, czy cokolwiek zechcecie. Jeśli twoje dziecko zaprzyjaźni się z ciężkim przyjacielem, możesz jego „ogon” przerzucić przez nie, gdy zaśnie.
Mit- pobudzenie przedsionkowe (wrażenia z ruchu) nie zawsze będzie wpływało na trudności ze spaniem. Ważne jest natomiast, umiejętne zarządzanie pobudzeniem dzieci, poprzez odpowiednie aktywności. Są również dzieci, które wręcz wymagają silniejszej stymulacji błędnika, aby usnąć. Doskonale wiedzą to rodzice dzieci, którzy muszą skakać z nimi na piłce, aby się wyciszyły.
Temat rzeka... :)
Dzieci należy obserwować, analizować ich reakcje na bodźce zmysłowe. Na tej podstawie można określić potrzeby sensoryczne dziecka i odpowiednio je wypełniać. Te same bodźce, pod inną postacią lub innej intensywności mogą pobudzić, wytworzyć sytuację uważności, lub wyciszyć.
Comments